Barbara Smit (36, documentaire-researcher) en Lucas Dols (39, contrabassist en oprichter van Sounds of Change), geven ‘muzikale oppeppers’ bij mensen in de tuin, voor de deur of onder hun balkon.

Lucas: ‘Het begon met een filmpje aan het begin van de coronacrisis, voor vrienden die hun kinderen opeens thuis les moesten geven. In een haai- en pinguïnpak zingen we een zelfgemaakt liedje en sporen we de kijkers aan muziek te maken met spullen uit de keukenla.’ 

Barbara: ‘Beetje gênant wel, maar onze vrienden vonden het zo leuk dat ze het doorstuurden naar andere ouders. We kregen veel reacties. Scholen namen het filmpje zelfs op in hun online onderwijsprogramma.’ 

Lucas: ‘Inmiddels is de video bijna duizend keer bekeken op Youtube.’

Barbara: ‘Een vriendin zat met haar gezin in thuisquarantaine. We besloten langs te gaan om een liedje in haar tuin te spelen, ook weer in verkleedpak. Zo is het balletje gaan rollen.’ 

Lucas: ‘We krijgen nu steeds aanvragen van mensen die iemand willen opvrolijken in deze coronatijd. Daar gaan we dan naartoe om live een liedje in de tuin of onder het balkon te zingen.’

Barbara: ‘We noemen het ‘muzikale oppeppers’. Soms doen we wel vijf bezoeken per dag.’

‘Sommigen barsten in huilen uit, anderen gaan meezingen. Het is fijn om met muziek iemands dag een beetje beter te maken.’

Barbara: ‘Sommigen barsten spontaan in huilen uit als ze ons zien. Anderen gaan meezingen. Het is heel fijn om met muziek iemands dag een beetje beter te maken.’ 

Lucas: ‘De verhalen zijn wel schrijnend. Voor een ernstig zieke vrouw zongen we een Franse chanson, omdat ze daar zo van hield. Het was haar laatste goede dag – kort daarna overleed ze.’

Barbara: ‘En we gingen langs bij een besmet gezin waarvan de vrouw was overleden aan het coronavirus. Haar man en zoon waren net terug uit het ziekenhuis, ze hadden niet eens bij de begrafenis kunnen zijn.’ 

‘We traden op voor een besmet gezin waarvan de vrouw was overleden aan het coronavirus. Haar man en zoon waren net terug uit het ziekenhuis, ze hadden niet eens bij de begrafenis kunnen zijn.’

Lucas: ‘Zelf ervaren we vooral de positieve gevolgen van deze crisis: veel bij elkaar zijn, de natuur die onze zintuigen prikkelt. Deze bezoekjes brengen ons dichterbij de andere kant van de medaille. Dat werkt relativerend.’ 

Barbara: ‘We vragen er geen vergoeding voor. Onze samenleving is al zo gericht op ruilhandel, je moet altijd ergens iets voor terugkrijgen. Terwijl: nu is het juist de tijd om iets te géven.’ 

Lucas: ‘We vinden het alleen maar leuk om te doen. Op de foto zie je ons zingen voor kinderboekenillustrator Marit Törnqvist, die zich inzet voor vluchtelingen. Zo’n liedje spelen we dan ook een beetje als bedankje voor haar werk.’

Deel dit verhaal